Marleen's Wereld

 Ik lig al nachten achter elkaar te broeden hoe ik deze blog onder woorden ga brengen. Ik stel het maar uit en uit. Maar nu las ik bij Bertie   precies wat ik ook dacht. Dus ook maar eens even wat shit van me afschrijven ;) Met grote verbazing las ik in de krant dat ze de boeken van Dahl willen gaan aanpassen. Inmiddels is de Franse uitgever zo stoer geweest om te zeggen dat ze dat niet gaan doen. Ook de Nederlandse lijkt sterk te twijfelen. Ik heb zijn boeken altijd met liefde voorgelezen en voor de twijfelaars: ik heb fantastische kinderen die hier niets aan over gehouden hebben hoor! Ik hoorde dat in de USA je tegenwoordig ook geen 'breastfeeding' meer mag zeggen maar 'chestfeeding'. Ik heb in mijn broek geplast van het lachen, kan ik je vertellen! Het is voor mij de druppel op de gloeiende plaat! Ik word onderhand kotsmisselijk van dit hele "woke" gezeik.  Om dan ook maar meteen met de billen bloot te gaan: ik ga niet mijn excuses aanbieden voor ons koloni

 Kennen jullie  deze post nog? Toen mocht ik een mok laten bedrukken en daar heb ik natuurlijk gretig gebruik van gemaakt. Hij leeft nog steeds en onze knappe Poldark lacht me nog iedere dag vrolijk toe. Ik kreeg een paar weken geleden van dezelfde dame een mailtje of ik kerstkaarten wilde ontwerpen. Tja, dat hoef je tegen mij, kerstliefhebberster pur sang, maar 1x te zeggen, haha! Goed, ik aan de slag. Je kan onwijs leuke fotokaarten laten maken...maar, dat is niets voor mij. Noch ik, noch mijn gezin wil in volle glorie op een kaart en onze hond Molly is een expert in de camera ontwijken. Dan maar iets zelf bedenken. Ik was aan het neuzen en kwam een onwijs lieve kaart tegen met een roodborstje erop. Die heeft voor mij en mijn gezin een emotionele betekenis. Dus het was meteen heel simpel: deze werd het! Geen crea-bea deze keer, waar dus wèl de mogelijkheid voor is! Lief hè!  De binnenkant kan je ook laten bedrukken/beschrijven en ik heb hier voor gekozen:  Het zijn helaas niet de be

 "Lekker hè, zo thuis werken! Zo relaxed!"  Die opmerking kreeg ik pas te horen. 'Huhuh', denk ik dan.  Hoe ziet mijn standaard ochtend er uit dan? Ik sta om 0615-0630 op. De avond ervoor al gedoucht dus het is een snelle opfrisbeurt en aankleden en opmaken etc. Dan doe ik de lampen op de gang aan (we hebben een lange gang van zeker 20 meter) en zet ik de deuren van de kinderen open zodat ze rustig wakker kunnen worden. Controleer of de wekker van de jongste aanstaat. Die gaat om zeven uur en is voor iedereen een teken dat ze nu moeten opschieten. In de badkamer van de kinderen doe ik het raampje dicht en de lamp aan, de voordeur gaat van het slot en ik haal de krant uit de bus.  In die lange gang hangen voor de 12 grote ramen luxaflex die ik opendraai en daarna optrek. Rest van de gordijnen in keuken en kamer gaan nu ook open. Ontbijt voor mezelf klaar maken, eventueel ondertussen broodtrommels voor degene die dat nog niet gedaan had. Nieuws kijken en de kinderen aan

 Ken je hem?    Ik niet persoonlijk hoor, ben wel 'ancient' zoals mijn kinderen soms zeggen, maar zo erg is het nu ook weer niet. Mijn moeder was groot 'fan' van hem. Was er iemand in huis iets kwijt dan riep ze hem aan. Ze was een goed Katholiek en ik denk dat Toon haar daarom ook zo graag hielp. Ze prevelde dan meerdere keren:  Heilige Anthonius, beste vrind, Zorg dat ik [..] vind.    En wel wis en warempel: het verlorene werd meestal binnen het uur terug gevonden. Nu ben ik officieel Katholiek maar ik heb niets meer met geloof. Zal daar verder niet over uitwijken ;) Toch ben ik groot fan van onze Toon. Helaas is Toon geen fan van mij meer nu ik van mijn geloof gevallen ben... Waar leidt dit toe? Nou... Gisteravond wilde ik gaan douchen. Aangezien ik nogal warrig ben de laatste tijd (overgang, burnout?) dacht ik nog dat ik mijn gehoorapparaat moest uitdoen voordat ik ging douchen. Zo gezegd, zo gedaan. Aangezien ik op een raar tijdstip onder de stralen sprong, oké mez

 In mijn vorige blogje vroeg ik om jullie ervaringen met pubers en jezelf in de overgang.  Wat ik probeer toe te passen is rust. Rust en vooral geen geluid. Zeker als mijn hoofd zo ongeveer zo uit ziet:  (plaatje van www) Nu kreeg ik al weer een tijd geleden de vraag of ik wilde samenwerken met Drukwerknodig . Ik krijg wel vaker samenwerkingsverzoeken en meestal sla ik die af (moet je bijvoorbeeld eerst investeren of de producten passen niet bij ons). Dit leek me echter wel wat. Ik mocht van alles en nog iets uitzoeken van  visitekaartjes tot boeken en van flyers tot banners . Ze hadden ook iets nieuws (ik kom zo to the point met mij rust verhaal hoor ;) ) en dat zijn   foto's op forex. Nog nooit van gehoord! En toen kwam mijn idee! Als ik nou een foto op forex laat drukken van ons lievelingsplekje hier op aarde..en dat kunnen we dan ophangen in onze badkamer, zelfs in de douche?! Want het kan ook buiten. Even een stukje van hun eigen site:  "Forex staat ook wel bekend a

  ..die wegen het zwaarst! Loop beetje op mijn tandvlees, maar gelukkig is het bijna vakantie. Nog drie-en-een-halve week, lieve mensen!! Zoon 1 is klaar met zijn werk voor de uni en hopelijk krijgt hij de laatste cijfers snel terug zodat hij definitief weet dat hij geslaagd is en zich op kan gaan maken voor een Master Study in Dublin.  Zoon 2 gaat, zoals het er nu uitziet, over naar het laatste jaar en mag zich dan gaan opmaken voor zijn examens.  Dochter (tegenwoordig ook wel baarmoederkind genoemd aangezien ze het niet passend vind om dochter, meisje of vrouw genoemd te worden) gaat over naar de 2e en doet het prima op school.  Zoon 3 gaat na de zomer naar de 8e klas en maakt zich dan op voor een schoolkeuze. Al is hij er zelf al uit: hij gaat gewoon naar de school van zijn voorgangers en van zijn vader. We zullen het nog wel zien, ieder kind is anders en we weten niet zeker of deze school bij hem past. Maar om eerlijk te zijn, gaat het in mijn hoofdje niet zo lekker. Ik heb zorgen