Geen excuses, geen gecancel maar liefde

 Ik lig al nachten achter elkaar te broeden hoe ik deze blog onder woorden ga brengen. Ik stel het maar uit en uit. Maar nu las ik bij Bertie  precies wat ik ook dacht. Dus ook maar eens even wat shit van me afschrijven ;)

Met grote verbazing las ik in de krant dat ze de boeken van Dahl willen gaan aanpassen. Inmiddels is de Franse uitgever zo stoer geweest om te zeggen dat ze dat niet gaan doen. Ook de Nederlandse lijkt sterk te twijfelen. Ik heb zijn boeken altijd met liefde voorgelezen en voor de twijfelaars: ik heb fantastische kinderen die hier niets aan over gehouden hebben hoor!

Ik hoorde dat in de USA je tegenwoordig ook geen 'breastfeeding' meer mag zeggen maar 'chestfeeding'. Ik heb in mijn broek geplast van het lachen, kan ik je vertellen!

Het is voor mij de druppel op de gloeiende plaat! Ik word onderhand kotsmisselijk van dit hele "woke" gezeik. 

Om dan ook maar meteen met de billen bloot te gaan: ik ga niet mijn excuses aanbieden voor ons koloniale verleden. Geen idee of mijn voorouders er iets mee te maken hadden, weet ik niet. Ik vind het wel belangrijk dat de geschiedenis zich niet gaat herhalen en sta open voor discussies hoe we dit kunnen aanpakken. Het lijkt me ook erg wenselijk dat hier veel meer onderwijs over gegeven wordt (ik kan me niet herinneren dat ik het daar ooit over gehad heb op de Havo). Maar mijn excuses.. het zegt zo weinig, lieve mensen. Net als een persoonlijke schadevergoeding? Waarom? Aandacht is wel belangrijk. Ik wil met liefde een luisterend oor bieden voor degenen die er nu nog de gevolgen van ondervinden, een arm om de schouders. Want daar gaat het toch om: liefde en begrip tonen, toch niet om geld? Of mis ik wat?

Volgende punt: we moeten echt òf stoppen met vluchtelingen opnemen òf zorgen dat ze een goede plek hebben om te verblijven. 1 van de 2 en niet 50/50. Van dat geld uit de vorige alinea zouden al heel veel vluchtelingen met liefde kunnen worden opgevangen.

Misschien moeten we met z'n allen ook weer een tikkie terug naar Frugal Living (zoek maar op op YouTube!) en iets liever zijn voor onze aarde. Maar ook meer en beter voor ons zelf zorgen. Zelf wat groente, kruiden of fruit opkweken. En ja, dat kan zelfs als je alleen een vensterbank hebt! Het zou wel fijn zijn als de gemeente ook wat meehelpt. Hier werd de plastic kliko niet geleegd omdat (hou je vast!) er organisch materiaal in zat. Dit organische materiaal, voordat je verbeelding met je wegloopt, bestond uit 1 gram kroepoek dat achter gebleven was in een plastic zakje. Paar weken later komen ze weer. Legen de container zonder te openen en stopt een troela een groene kaart onder de deksel met de mededeling dat we goed gescheiden hebben. Niemand heeft in de container gekeken. Ik blijf wassen met al die broeken die doordrenkt zijn van mijn plas van het lachen...Niet goed voor het milieu deze humor.

En dan hebben we nog: de aardbevingen, Groningen, de oorlogen, milieurampen, natuurrampen, energiecrisis, overheden (plaatselijk en wereldwijd) die niet meer logisch kunnen nadenken. Ik kan nog wel pagina's doorschrijven. Maar dat doe ik niet want ik ga heerlijk genieten van de kroKusjes die opkomen, van mijn gezinnetje dat geniet van de vakantie, van de groente die ik zo binnen vast ga voorzaaien, van mijn oudste die even terugkomt naar huis vanuit Ierland waar hij studeert en van het feit dat ik deze shit even van me afgeschreven heb, haha!

Fijn weekend alvast, lieve mensen! 

Marleen