Eind juni? Huh, hoe dan? Laatste loodjes en ja...

 ..die wegen het zwaarst! Loop beetje op mijn tandvlees, maar gelukkig is het bijna vakantie. Nog drie-en-een-halve week, lieve mensen!!

Zoon 1 is klaar met zijn werk voor de uni en hopelijk krijgt hij de laatste cijfers snel terug zodat hij definitief weet dat hij geslaagd is en zich op kan gaan maken voor een Master Study in Dublin. 

Zoon 2 gaat, zoals het er nu uitziet, over naar het laatste jaar en mag zich dan gaan opmaken voor zijn examens. 

Dochter (tegenwoordig ook wel baarmoederkind genoemd aangezien ze het niet passend vind om dochter, meisje of vrouw genoemd te worden) gaat over naar de 2e en doet het prima op school. 

Zoon 3 gaat na de zomer naar de 8e klas en maakt zich dan op voor een schoolkeuze. Al is hij er zelf al uit: hij gaat gewoon naar de school van zijn voorgangers en van zijn vader. We zullen het nog wel zien, ieder kind is anders en we weten niet zeker of deze school bij hem past.

Maar om eerlijk te zijn, gaat het in mijn hoofdje niet zo lekker. Ik heb zorgen om de kinderen om uiteenlopende redenen maar het komt er op neer dat ik drie pubers in huis heb die alle drie hun plek in deze wereld proberen te vinden en daarmee tegen (oneerlijke) zaken aanlopen.

En dus vergeet ik van alles want mijn (overgangshoofd) zit bommetje vol. 

Zitter er lezeressen tussen die ook pubers in hun overgangsjaren hebben/hadden? Hoe zorgden jullie ervoor dat het wollige, vergeetachtige hoofd niet helemaal explodeerde??

Volgende blog ga ik iets delen met jullie waar ik wel rustig van kan worden (waarom heb ik het dan weggeven??)

Marleen