Ut geet zoals ut geet en das best goe!

De herfst heeft nu echt zijn intrede gedaan. Heerlijk seizoen is dit toch. Oké, eerlijk toegegeven: regen als ik er uit moet, is niet echt fijn. Maar voor de rest geniet ik ervan. De kleuren, de geuren, het knisperkoude 's ochtends als je om half zeven de hond uitlaat. Zalig!

Ondertussen wordt er druk gewerkt aan het huis. Vandaag is het voor het eerst helemaal dicht. Daken zitten er op, ramen er in, alle muren staan. De komende twee weken worden hectisch volgens de aannemer. Veel verschillende disciplines op de werkvloer. Er zullen veel beslissingen genomen moeten worden.

Gisteren was de elektricien er met tienduizend-tig-miljoen vragen. Ik was er met oudste en op de terugweg zei deze tegen me: ik snap nu dat je af en toe helemaal hotel-de-botel thuis komt! Haha! 

Vandaag weer werkoverleg met de 'site-baas' en de 'manager-baas'. Weer heel veel vragen.
"Hoe hoog wil je de tegels, welk jolly-profiel wil je, welke hoogte moet deze schakelaar, wil je geschakelde buitenlampen, waar moet de thermostaat, wat voor een vensterbank wil je in de keuken etc etc etc" 

Ik heb manlief maar even een zeer uitgebreide mail gestuurd naar het werk. Kan hij er vast over nadenken en heb ik het netjes en geordend op papier staan. :D 

 Uitzicht vanuit de keuken op 'mijn' kas.

 

En verder... tja, ik verveel me hier niet! Het huishoudelijk werk gaat op miraculeuze wijze nog steeds gewoon door. Ik heb mijn vaste rondje op een dag. Meestal ben ik voor acht uur al voor een groot deel klaar: bedden opgemaakt, kamers snel opgeruimd, badkamer gedaan, beneden opgeruimd, afwasmachine uit- en ingeruimd, wasmachine aan, hond uitgelaten, kinderen uit bed gejaagd, broodtrommels klaar gezet (die maak ik meestal 's avonds al klaar). Ik vertrek om iets over achten om de kinderen naar school te brengen. Rond kwart voor negen ben ik dan bij het andere huis om de status van de bouw te aanschouwen en eventuele vragen te beantwoorden. Dan hop door naar huis waar ik ècht eerst een kop koffie moet, mail beantwoord, hond uit laat, was wegwerk, eventueel stofzuig en dweil en dan .. 

Doorkijk vanuit onze slaapkamer naar de badkamer voor de kinderen aan het einde van de gang .Hun slaapkamers zijn allemaal links. Rechts de ramen uitkijkend op de patio.

Ja, dan.. ga ik weer aan het werk! Mijn uitgever heeft me benaderd of ik weer zou willen gaan schrijven voor ze. Kijk, dat is nog eens leuk! Met veel plezier heb ik "de pen" weer ter hand genomen. Het enige nadeel van thuiswerken, voor mij, is dat je snel afgeleid bent. Even de droger aan zetten, telefoon die gaat, mensen die langskomen, hond die aandacht wil. Niet altijd makkelijk, maar ik tel mijn zegeningen. Voor mij geen problemen met de opvang van de kinderen als ze ziek zijn (zoals nu: ik heb er drie (!) ziek thuis..hoe verzin je het!) of als er gestaakt wordt (heel terecht!). Geen doelloze of nutteloze vergaderingen, geen druk van anderen of van leidinggevende, geen geniep en gezeik (oké, ik draaf door.. je ziet dat de frustratie van mijn laatste werkgever 14 jaar geleden er nog steeds in zit. Ik kan nog steeds niet tegen misstanden, oneerlijke mensen!)

Met dat ik deze blog type word ik gebeld. Twee keer. "U kunt de dakpannen ophalen" en "Waar wil je dat raam? En ik heb de dakpannen nodig." Dus hop met drie zieke kinderen in auto en dakpannen ophalen, afleveren plus (ja dat staat mooier dan twee keer 'en' achter elkaar) en passant even vertellen waar het nieuw te plaatsen raam precies moet komen. Dus. 

Voor dit stuk had ik nog wat oude pannen nodig en in het blinde stuk muur na de regenpijp komt nog een slaapkamer raam. Maandag wordt het gefreesd. Of gevreesd: tis maar hoe je het bekijkt, lol.

Ik ga er maar een eind aan breien en een sterke bak kof zetten. Heb ik best verdiend, haha! 

Fijn weekend iedereen!

Liefs,

Marleen