Marleen's Wereld

Nee, dit gaat niet over consuminderen.. Ik schreef dus in mijn vorige blog  dat ik de volgende keer vast een vrolijkere blog zou schrijven. Helaas lukt me dat nog niet. Na het overlijden van mama op 13 maart kregen we 2 dagen later te horen dat mijn vader nog maar een paar weken te leven had. En dat terwijl we nog in de rouw om mama zaten. Twee weken later zaten we in het ziekenhuis en bleken opeens alle bloedwaarden weer normaal te zijn en die weken..tja, dat gold niet meer.. Goh, wat een rollercoaster zeiden we tegen elkaar (ik ging ieder ziekenhuis bezoek mee) We sukkelden met z'n allen wat door. Proberend een nieuw ritme te vinden in ons leven. Zowel pa als ik met mijn gezin. Dat lukte best aardig! Oudste slaagde voor de HAVO en schreef zich in om in Nijmegen Engels te gaan studeren en werd aangenomen. De andere kindjes weer met vlag en wimpel over. Even een periode van relatieve rust. We werden zelfs een beetje moedig en boekten een vakantie naar Zuid-Limburg. Onder aanmoedigi

Hallo lieve lezers, Het is inmiddels meer dan een jaar geleden dat ik iets gepost heb. Ik had de tijd niet, maar vooral: ik had geen zin. Het is een erg bewogen jaar geweest en terugkijkend weet ik nog steeds niet wat ik er allemaal van moet maken. Afgelopen zomer zijn we onverwachts een weekje er tussenuit geweest. Even met ons gezin naar de Ardennen.We hadden een huisje vlakbij Dinant.   (Dinant) We hebben er grotten bezocht: Maar ook heerlijk bij een knapperend haardvuurtje in het snoezige huisje gezeten: (maurenne)  Zelfs Molly vond het er heerlijk!    Helaas kreeg ik al snel slecht nieuws. Een van mijn beste vrienden en maatje van de Nederlandse Obesitas Kliniek was ongeneeslijk ziek en is niet lang daarna overleden. Boem. We lagen vaak 's avonds in bed nog te appen over schema's, hoeveelheden, medicijnen, onderzoeken etc. Alles om elkaar scherp te houden. Hij is er niet meer, het scherp houden ook niet.  Daarna vierden we Halloween op verzoek van de kinderen. Tja, en dan