Een nieuw begin
Lieve lezers, En die tranen werden helaas niet minder. Op 18 november om 03.27 is mijn lieve vader overleden. Ik kan niet zeggen 'rustig van ons heen gegaan' want hij was niet rustig, angstig zelfs. De kanker heeft hem ingehaald. We hebben na het overlijden van mama een bijzondere periode meegemaakt. Met uiteraard ziekenhuisbezoeken, maar ook fijne dingen. We zijn verder naar elkaar toe gegroeid. Dat maakte het afscheid nog specialer. Hij heeft nog (op mijn verzoek) een kaart verstuurd voor mijn verjaardag (22 nov) en daarop schreef hij zelf ook dat deze periode bijzonder en bijzonder liefdevol was geweest (en nog wel meer maar dat hou ik even voor mezelf ;) ) En dus breekt er een nieuwe periode aan. Zonder vader, moeder en broer. Zonder ouderlijk gezin. En dat is heel raar en soms ook heel confronterend. Het voelt erg leeg. Bij vlagen eenzaam. Maar gelukkig wel blij vlagen hoor, want ik heb hier natuurlijk ook mijn heerlijke gezinnetje!! Een nieuw begin. En toch ook weer nie...