Angst
Zeg me alsjeblieft dat ik niet de enige ben!
Angst.
Waar ik voorheen (ondanks zorgen klein en groot) fluitend door het leven ging, lukt dat even niet meer zo.
Ik maak me constant zorgen. Waarom houden mensen zich niet aan de regels? Waarom worden mensen zo agressief? Waarom wil iedereen gelijk hebben? Waarom moet er tegen alles aangeschopt worden? Waarom, Amerika, zien jullie niet wat er gebeurd? En zo kan ik nog met heel wat 'waaroms' een alinea vullen.
Ik heb op mijn telefoon een aantal nieuws apps staan: de Gelderlander, Omroep Gelderland, NOS, Nu.nl, CNN en Cornwall Live. Het is allemaal kommer en kwel: Man ernstig mishandeld en overleden, vrouw op rotonde overleden, man in kerk in Nice heeft mensen neergestoken en er zijn in ieder geval drie doden te betreuren, UWV maakt ernstige fouten, horeca zucht onder lockdown, agressie in de zorg... en ga zo nog maar door. En dan heb ik het nog niet eens over Corona en de reacties daar op. Waarom zijn er zoveel complottheoriedenkers? Waarom?
Mijn hartslag maakt overuren. Ik begin me zelfs zorgen te maken of iedereen wel weer veilig thuis komt. Als iedereen weer hier in huis is en niemand hoeft er meer uit word ik rustiger. We hebben een kachel, de cv doet het, water stroomt nog steeds heerlijk uit de kraan, de kasten zijn gevuld en we hebben zelfs genoeg wc papier, lol!
Don't worry, ik ben me bewust van mijn paniekaanvallen en ik weet dat deze ook weer over zullen gaan.
Maar vertel jij nou eens: herken je dit? Ben jij ook ongerust en voel je je ongemakkelijk als je toch een winkel in moet? Of ben ik de enige?
Marleen
Ik herken het wel! Bij de eerste golf was het erger, nu lijkt het angstgevoel ook alweer een beetje te wennen, maar het is er wel, met af en toe een paniekaanval als uitschieter.
BeantwoordenVerwijderenLieverd, je bent écht niet de enige.. xx
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat we het allemaal wel herkennen.
BeantwoordenVerwijderenIets minder nieuws lezen geeft een stuk rust.
En de tijd nemen voor een wandeling ( zeg ik die deze vrije dagen er niet eens toe kwam)in de natuur is fijn.
En verder maar gewoon door gaan, je zo goed mogelijk aan de regels houden en hopen op betere tijden.
Helaas kan ik er ook niet meer van maken...
groetjes, Franca.
I'm still very wary of going into a shop, certainly not a big supermarket. I think we who are older realise that life is a very frail thing.
BeantwoordenVerwijderenHoe sta je er nu in?
BeantwoordenVerwijderenWat ik merk is dat Corona zelf, of de maatregelen, waar ik last van heb, maar wat het bij me oproept. Het rakelt zoveel gevoelens op! Daar zit je dan vervolgens wekenlang op te herkauwen. Maar daarna komt er dieper begrip en daar ben ik blij mee.
Je bent echt niet de enige. Mij kan het soms ook aanvliegen, de grote boze buitenwereld! Het 'vluchten kan niet meer' gevoel. En toch helpt het niemand om in dat gevoel te blijven steken. Gewoon maar doen wat je kunt. En daar plezier in hebben is het enige wat mij 'soms' helpt. Succes!
BeantwoordenVerwijderenIk heb gelukkig geen paniek aanvallen maar ben zeker niet optimistisch over de toekomst.
BeantwoordenVerwijderenWel denk ik dat we ons beter af kunnen vragen waardoor ipv waarom. Niet dat het direct iets oplost maar daar komen voor mij antwoorden op waar ik zelf iets mee kan doen dingen waar ik aan werken kan. Dat hekpt mij ook om paniek te voorkomen. En
Ik ga eens even verder op je blogje kijken als stadsgenoot. 😆